IFS – Internatıonal Food Standard

IFS- International Food Standard (Uluslararası Gıda Standardı), Çıkış noktası Global Gıda Güvenliği Girişimi (GFSI) ‘dir. 2000 yilinda, Gıda güvenliğinin, Ticaret Odası CIES – Global Food Business Forum-tarafından iyileştirilmesi sonucu ortaya çıkmıştır.

Avrupa, Kuzey Amerika ve AVUSTRALYA ‘da başlangıçta 40 Ticari işletmenin katılımı ile oluşmuştur. GFSI ‘nin amacı, global bir Gıda Güvenlik standardizasyonu hazırlayıp işletmelerin Kendi pazarlarında daha guvenli Gıda ürünü satmalarını sağlamaktır. Buna istinaden GFSI, Anahtar kriterler ortaya çıkartarak, Gıda Güvenlik standardını ölçülebilir Hale getirmiştir.

Sistemin amacı, gıda işleyen tedarikçilerin perakendecilere, gıda güvenliği ve hijyen açısından uygun ürünler temin etmesini sağlamaktır.

Standard sektör koşullarına göre belirli aralıklarla gözden geçirilip revizyonları yapılır. Ocak 2012 de standardın 6. Versiyonu yayınlanmıştır.

IFS (Versiyon 6) STANDARDININ MADDE BAŞLIKLARI

1.Üst Yönetim Sorumluluğu

2.Kalite ve gıda güvenliği yönetim sistemi

3.Kaynak Yönetimi

4.Planlama ve Üretim Süreçleri

5.Ölçme, analiz, iyileştirme

6.Gıda koruması ve dış denetimler

BELGELENDİRME SÜRECİ

IFS Standardına göre sertifika almak isteyen bir kuruluş öncelikle bu belgeyi vermeye yetkili belgelendirme kuruluşu ile sözleşme imzalar.

IFS şartlarına uygun olarak gerekli dokümantasyon ve proses şartlarını yerine getirir.

Gerekli hazırlıklar tamamlandıktan sonra belgelendirme kuruluşundan denetim talep edilir.

Uzman denetçiler tarafından yapılan tetkik sonucunda, IFS standardında belirlenen kriterlere uygunluğu tescillenen firmalar sertifikalandırılır. Sertifikanın geçerlilik süresi 1 yıldır.

IFS’in Yararları

Tüketici güveninin artması

İstenilen pazara öncelikli giriş imkanı

Perakende dağıtımı ile güçlü bağlar

Şeffaflığın artması

Üretimin verimliliğinin arttırılması

Önemli gıda risklerinin minimize edilmesi

Kalite, Hijyen ve Ürün Güvenliği gibi geniş bir kapsamı vardır

İç süreçlerin etkili kontrol edilmesi ve hata yapma riskinin minimize edilmesini sağlar

Potansiyel tehlikeleri önceden belirleyerek düzeltici yerine önleyici metotlar kullanımını sağlayarak gıda güvenliğine proaktif bir yaklaşım getirir.