Günümüz teknolojisi ve yenilikler her sektörü olduğu gibi tarım sektörünü de etkilemiş; geleneksel üretim teknikleri yetersiz kalmıştır. Bu anlamda sanayicilerin tarıma olan ilgisi artmış, artık sermaye hareketi tarıma doğru kaymaya başlamıştır.
Bu yatırımların sonucunda daha büyük ve standartları yüksek teknolojik üretim alanları kurulmuştur. Gıda üretimi günümüz dünyasında çok önemli bir stratejiye sahiptir.
Dünyanın yarısı açlıkla mücadele ederken ,diğer yarısı da ürettiği ve tükettiği gıda maddelerinin güvenli olmasını istemektedirler.
Güvenli gıda denildiğinde ,insan sağlığına zararlı olmayan, fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik kalıntılar içermeyen, aynı zamanda izlenebilirliği sağlanmış ürünler akla gelir.
Hem üretimi geliştirmek hem de ürettiğimiz ürünleri doğru pazarlara satabilmek için, üreticilere ve bu ürünleri paketleyen ,dağıtan hatta depolayan ve pazarlamasını yapan kurum ve kuruluşlara çok önemli sorumluluklar düşmektedir.
Bugün tüm dünyada Tarımsal ürünlerin izlenebilirliği, gıda güvenliğinin sağlanması açısından en önemli konu haline gelmiştir.Bu konuda çok çeşitli çalışmalar yapılmış ve hala daha yapılmaktadır. Artık tüketici sofrasına gelen gıdanın üretim prosesini bilmek istemektedir.
Tüm bu gerekliliklerden doğan bir kavram vardır ki son yıllarda tüm tarım ve ihracat sektörünü etkisi altına almıştır.
Bu kavram minimum tarımsal üretim kriterlerini kapsayan iyi tarım uygulamalarıdır.Avrupa’daki yaş meyve ve sebze pazarının büyük kısmına hakim olan perakendeciler, tüketicilerine arz ettikleri yaş meyve ve sebze ürünlerinde ,son yıllarda gündeme gelen insan sağlığını tehdit eder nitelikteki belli bazı riskleri en aza indirgemek amacıyla 1997 yılında EUREP adı altında bir araya geldiler.
1999 Yılında bugünkü İyi Tarım Uygulamalarının temelini oluşturan EUREPGAP standartlarını oluşturdular. Eurepgap standardı 2007 yılında revize edilerek tüm dünya ülkeleri tarafından kabul görmüş ve GLOBALGAP adını almıştır. Bu protokolle perakendeciler; “Raflarına koydukları ürünün müşterilerine zarar vermeyeceği” konusunda tedarikçi ve dolayısı ile üreticilerden güvence istemektedirler.
Türkiye’de de Tarım Bakanlığı bu gelişmelere kayıtsız kalmayıp aynı esaslara dayanan İyi Tarım Uygulamaları Yönetmeliğini yayınlamıştır.
Artık Türkiye Tarım sektörünü şekillendiren bir tarımsal standartlar bütünü uygulanmaya başlamış bulunmaktadır. İyi Tarım uygulamaları yönetmeliği ilk olarak 08.09.2004 tarih ve 25577 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanmıştır.
İyi Tarım Uygulamaları yönetmeliği daha sonra 7 Aralık 2010 tarihinde revize edilerek daha kapsamlı bir standartlar bütünü halini almıştır.
İyi Tarım Uygulamaları Tehlike Önleme , Tehlike Analizi ( HACCP) Zararlılarla Entegre Mücadele ( IPM ) ve Entegre Ürün Yetiştiriciliği ( ICM ) ilkelerini baz alarak , çiftçilikle ilgili metotların ve teknolojilerin sürekli gelişmesini destekler.
İyi Tarım Uygulamaları bitkinin toprağa ekiminden önceki süreçten işlenmiş nihai ürün sürecine kadar sertifikalandırılmış tarımsal Ürünün tam üretim sürecini kapsar. Ayrıca; Gıda Güvenliği, Hayvan Refahı, Çevre Koruma ve İşçi Sağlığı, Güvenliği ve Refahı konularını da kapsar.
İyi Tarım Uygulamaları; Çevre ,insan ,havyan sağlığına zarar vermeyen bir üretimin yapılması ,doğal kaynakların korunması ,tarımda izlenelebilirlik ve sürdürebilirlik ile gıda güvenliğinin sağlanması amacıyla yapılan tarımsal üretim şeklidir.
İyi tarım Uygulamaları sertifikasına sahip ürünün; Kimyasal, fiziksel, mikrobiyolojik kalıntılar içermediği, çevreyi kirletmeden ve doğal dengeye zarar vermeden üretildiği; üretimi sırasında insan, işçi ve diğer canlıların olumsuz etkilenmediği; üretildiği ve tüketildiği ülkelerin tarımsal mevzuatına uygun olarak üretildiği anlaşılır.